maandag.... pour les petits.....

'Verhip' zei Pip

'hij bloedt (mijn lip)

Ik ben gevallen van de wip.

Wiele walle

ik ben gevallen

wiere piere, hoe moet dat nou?

Ik lig te bibb'ren van de kou.

...................................................

En als ik nou eens op zou staan

zou het dan niet beter gaan?'

nieuw....

Zij kwam er vandaag bij.....

donderdag doedag

Wat is het wat dit schrijven maakt

Tot wat het werkelijk is?

Een handvol woorden - splinternaakt -

waar geen verband in is.

Ze staan verloren op 't papier

en dansen voor m'n ogen.

Ik dicht alleen voor m'n plezier

't Moest eigenlijk niet mogen.

woensdag vriendinnendag

Ik wil eens even met je praten
Gezellig bij een kopje thee
Ik zorg voor allerhande lekkers
Dus breng jij alsjeblieft niets mee.

Ik heb je weer een hoop te vragen
Over wat je hebt beleefd
Over wat je deed vandaag
En of je nog wel om me geeft

We gingen samen zo vaak uit
En liepen door zoveel musea
We spraken samen over kunst
En zochten stoelen bij Ikea

Al de dingen van de dag
Hebben we samen wel besproken
Welke film jij gisteren zag
En wat je morgen wilt gaan koken

Wie jouw favorieten zijn
Van de mensen om je heen
Ik hoop dat ik daar ook bij hoor
Anders vind ik je gemeen

Dus laat me alsjeblieft heel snel
Weten of je komt, want dan
zet ik vast het water op
En mooie rozen in een kan.

De tafel dek ik met veel smaak en
Met mijn zondagse servies
Ik trek mijn mooiste kleren aan en kies
Muziek uit die ons beiden raakt

Dat wordt een middag als weleer
Er voor ons vele waren
Jammer.... was er maar een heer
Afijn… dáár moet ik maar voor sparen.

dinsdag dichtdag

Hij sloot de deur met een klap

en verdween

Zij slaakte een zucht

- opgelucht - naar het scheen -

Want toen althans na zeven dagen

zij nog steeds niets had gehoord

uitte zij nooit meer een woord

en veranderde in steen.

maandag nog een beetje herfst

Wist je dat bij zonnig weer
Paddestoelen zingen?
Dat ze steeds weer, elke keer,
in reuzengrote kringen
duizend spelletjes gaan spelen?
Maar dat ze zich bij mistig weer
echt 'rot' staan te vervelen?!

woensdag reisdag

Dat ik schommelend per trein
gedichten zat te schrijven
was enkel en alleen
om de verveling te verdrijven

het wachten tot ie kwam
en dan tot ie ging rijden
en dan tot je er was
't was afzien en 't was lijden


(en hier is er dan eentje)

Op het station van Amersfoort
heb ik dit verhaal gehoord:
van twee treinen die graag samen
op vakantie wilden gaan
maar de machinist, de lummel,
liet één gaan, de ander staan
Die dacht: 'dat overleef ik nooit'
en heeft zich voor de trein gegooid.

dinsdag dichtdag

Ik weet een rijm dat niemand kent
omdat de woorden rijmen
op woorden die ook niemand kent
Ik heb zo mijn geheimen

Ik weet dat ik geen dichter ben
en ook geen filosoof
Maar dichten ben ik aan gewend
da's mijn privé-geloof

Ik rijm de wereld aan elkaar
ik voeg de woorden samen
en denk maar steeds: och was ik maar
bekend in Bonn en Namen

De wereld moet versteld gaan staan
van mijn enorm talent
al ben ik nu alleen nog maar
in eigen huis bekend

Eens zal ik een Neruda zijn
of Vondel dan, desnoods,
en dicht voor u een mooi kwatrijn
Mijn gaven die zijn groots!

Maandag regendag

door de donkere nacht gedreven
komen regenwolken aan
en terwijl de dag komt zweven
zullen druppels klett'rend naar beneden slaan

't mooie groene land stroomt onder
achter dijken bruist de zee
maar de regen kent geen meelij
en de wind, die helpt haar mee

stormend vliegen dikke wolken
langs de donkerende lucht
en als eindelijk de regen ophoudt
stopt de wind ook, met een zucht.

(Dit gedicht schreef ik toen ik een jaar of 13 was. Vond ik wel toepasselijk voor vandaag)

Kunstkijkroute

Vandaag was de kunstkijk-route. Deze beeldjes heb ik o.a. laten zien.

zt

eerste kennismaking

Dit is de weblog van Pia, deelnemer aan de atelierroute. Petra, van roos raak, heeft me overgehaald een blog te starten. Vooruit dan maar.....